(zostawić w spokoju)

См. также в других словарях:

• zostawić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zostawiać{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nie zostawić {{/stl 7}}{{stl 8}}{na kimś} {{/stl 8}}{{stl 7}}suchej nitki {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zostawić {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… …   Słownik frazeologiczny

• zostawić — dk VIa, zostawićwię, zostawićwisz, zostawićstaw, zostawićwił, zostawićwiony zostawiać ndk I, zostawićam, zostawićasz, zostawićają, zostawićaj, zostawićał, zostawićany 1. «przynieść coś i położyć, nie wziąć, nie zabrać czegoś ze sobą, nie ruszyć… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… …   Słownik frazeologiczny

• spokój — 1. Dać komuś (święty) spokój «przestać się wtrącać do kogoś, nie przeszkadzać komuś, nie niepokoić kogoś»: (...) dajcie mi święty spokój, sami sobie właźcie do zimnej wody, jeśli wola, a mnie nie zawracajcie głowy. Z. Żurakowska, Jutro. 2. Dać… …   Słownik frazeologiczny

• pozostawić — dk VIa, pozostawićwię, pozostawićwisz, pozostawićstaw, pozostawićwił, pozostawićwiony pozostawiać ndk I, pozostawićam, pozostawićasz, pozostawićają, pozostawićaj, pozostawićał, pozostawićany 1. «nie zabrać czegoś lub kogoś ze sobą, nie ruszyć z… …   Słownik języka polskiego

• spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• spokój — m I, D. spokójkoju, blm 1. «stan równowagi psychicznej lub fizycznej; brak oznak zdenerwowania, niepokoju» Duchowy, filozoficzny, kamienny, olimpijski, pozorny, udany spokój. Spokój ducha, duszy, sumienia. Nakazać sobie spokój. Silić się na… …   Słownik języka polskiego

• kamień — 1. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili «oby takich (ludzi) było więcej» 2. Być komuś, stać się dla kogoś kamieniem (młyńskim) u szyi «być komuś ciężarem, przeszkodą, stwarzać kłopot swoją obecnością»: (...) stałem się dla Alicji kamieniem u szyi.… …   Słownik frazeologiczny

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego